İnsanın o an hissettikleri, düşündükleri bazen o an yaşadığı ruh haliyle ilgili olabiliyor elbette. 
Belki benim de canım bundan sıkkın bu aralar. Bir gerginim. 

Düşünüyorum etrafımda çok yakınım dediğim insanlara gerçekten ne kadar yakınım diye? Daha doğrusu onlar bana benim onlara yakın olduğum kadar yakınlar mı? Önemli soru bu!

Fedakarlık çok önemli bi şey özellikle de dostluk için. Ben tek çocuk olduğumdan dostlarımı dikkatle seçip, kardeş benimsedim hepsini. Ne sevgimi ayırt ederim ne hayatımı onlarda. Ama bazen karşılık göremiyor olabiliyorsun ya da belki böyle sanıyorum ben bana öyle geliyor bilmiyorum. 
Ama sonuç: Hissediyorum. Ve mutsuz oluyorum. 

Hep kendime kızdığım şey bir kez daha karşıma çıkıyor. Herkesi kendin gibi zannetme!
Doğru!



Yorumlar

Popüler Yayınlar