Emzirmeyi Nasıl Bırakacağız?!?!

Doğumdan önce hatta hamilelikten önce hep kendi kendime bu emzirme işi nasıl bir his acaba diye bazen iyi bazen kötü bir takım varsayımlarım olmuştu. 
Özellikle hamileyken kesinlikle emdiği kadar emzireceğim diyordum.

Çok şükür ki doğumundan hemen sonra ilk defa kucağıma oğlumu aldığım zaman hemen kaptı memeyi ve o gün bugündürrrrr 20 aydırrr emiyorda emiyor:))

Emzirmenin bebeğin sağlıklı gelişimi için ne kadar önemli olduğunu artık tüm dünya biliyor. Burada yeniden ahkam kesmek istemiyorum ancak gerçekten mucizevi bir duygu ve besin kaynağı olduğu kesin. 

Ancak bir de işin anne için psikolojik boyutu var.
Evet bayılıyorum koynumda emmesine, kokusuna, tenine herşeyine. 
Amaa bizimkisi gerçekten artık bir bağımlılık halini aldı. 
Uykuya memeyle geçmeye alıştırdığım için ara ara hafif bir pişmanlık duymuyor değilim. 

Şimdi nasıl bırakacağız o kısmı hiç bilmiyorum.
Bugüne kadar iç güdülerime güvenerek geldim ama şu an artık sıfır noktasındayım. 
BİLEMİYORUM!

Ne yapmam lazım acaba?