O Gün!

Deniz doğduğu ilk zamanlardı. Muhtemelen ilk 3 ay içindeydik.
Sürekli emzirdiğim, hiç uyumadığım günlerdi. 
Göz altlarımı görmeyin yüzüme bakılacak gibi değil. 
Yorgunluktan konuşmaya halim yok ama dünyanın en mutlu insanıyım. 
Neyse o günlerden birgün duşa gireceğim Deniz'e de Nazo bakıyor. Demek ki hafta sonundayız.
Duşa girmek yeni doğum yapmış anneler için masaj yaptırmak, alışverişe çıkmak, arkadaşlarla dışarı çıkmakla eş değer öyle kutsal bir an. Çok mutluyum çünkü kendime ait tek zamandayım. Açtım sıcak suyu, mis kokulu şampuanlarımla mesudum derken pat Nazo kapıyı çaldı ve dedi ki: "Seço durmuyor Deniz çabuk çık".
Onu duyduktan sonra ben bir ağla bir ağlaaaa.
Düşünsenize kendinize ait kısacık bir an ve o bile o an fazla. 
Ne kadar üzülmüştüm hiç unutamıyorum o günü.
ASLA!!!!

Ama ne oldu geçtiii gittiii o günler.
Yeni doğum yaptığımız zaman hiç geçmeyecek zannediyoruz ama geçiyor.
Sanıyoruz ki hep böyle gidecek ama gitmiyor.
İnanın bana!
Tünelin sonunda ışık var annişlerrr:)))